Zaterdagavond zijn we gaan eten in ‘Mama Afrika’ een gezellig restaurantje in Longstreet, hartje Kaapstad. Het staat gekend om de vele verschillende typische Afrikaanse gerechten die je er kan eten. Het is jammergenoeg ook redelijk toeristisch. Maar daar hebben we ons niet aan gestoord. Het was eindelijk weer een uitstap waar we alle Nederlandse en Belgische meiden uit de hostel mee naar toe hadden gekregen. We hadden uiteraard op voorhand gereserveerd en hadden zo een mooie plaats gekregen vlakbij het bandje die er speelde. Super gezellig dus!
Zondag zijn we opnieuw uit eten geweest. Deze keer naar ‘Mzoli’s’. Dit is een eetplaats aan de rand van een township. Je moet er je vlees halen bij de slager waar ze het ook voor je bakken op de braai. Terwijl we in de rij aan stonden te schuiven zagen we plots een andere toerist opduiken: Sander! Na een maand kwamen we elkaar eindelijk eens tegen. Het was een blij, maar kort weerzien. We spraken vlug af om woensdag eens af te spreken.
Als het vlees gebakken is, krijg je het in een grote plastieken pot mee en kun je het twee huizen verder opeten. Het vlees wordt er gegeten met brood of een speciale pap. Drank moet je ook zelf voorzien. Er zijn verschillende kleine supermarktjes rond waar je die kan halen. Opnieuw speelt er hier een Afrikaans bandje en daarna wordt er onmiddellijk leuke muziek opgezet waardoor alle Afrikanen spontaan beginnen te dansen. Nog etend staan ze recht om met de heupen te wiegen! De sfeer zat er natuurlijk opnieuw snel in. Rond vijf uur belden we toch opnieuw onze taxi want we zagen er toch niet naar uit om hier bij invallende duisternis nog te blijven. In Mzoli’s zelf voelden we ons niet onveilig. Je zag wel dat hier vooral de rijkere buurtbewoners kwamen. Maar rondom zag je veel bedelende kinderen en anderen die allerlei wilden verkopen.Maandag hadden we uiteraard opnieuw school. Het was de laatste week van deze term en zoals in België zijn er ook hier dan minder lessen gepland. De meeste lessen werden vervangen door de voetbalcompetitie. Maandag en dinsdag werden alle ploegjes tegen elkaar uitgespeeld en op donderdag volgde dan de finale. Op zich waren er op donderdag ook wel nog 8 lesuren voorzien, maar leerlingen kwamen gewoon niet naar het klaslokaal. Eerst wisten we niet goed wat te doen. Dachten we dat wij iets verkeerd verstaan hadden ofzo, maar bij navraag bij andere leerkrachten hoorden we dat het overal hetzelfde was. Uiteindelijk waren ze al blij dat zoveel leerlingen naar school kwamen. Blijkbaar is de opkomst de laatste week voor de vakantie meestal nogal laag. Het feit dat ze dan niet naar de les kwamen, maar gewoon buiten op het sportveld vertoefden, was van minder belang. Oké, lesgeven zat er dan dus niet meer in. Gelukkig hadden we intussen wat educatieve spelletjes voorzien om deze momenten op te vullen. Zo konden we in aardrijkskunde op de computer een spelletje spelen met de leerlingen die kwamen opdagen en speelden we in wiskunde een gezelschapspelletje die we zelf nagemaakt hadden met de leerlingen die daar kwamen opdagen.
Vrijdag was dan nog een speciale dag op school. Er waren helemaal geen lessen gepland. Enkel een klein quizje en een speciale assembly. Bovendien was de dag nog specialer door de verjaardag van Annelies. De leerkrachten waren zeer blij met de mignonettes. Ook de leerlingen van onze klas (de register-klas die we overnemen van de leerkracht die geopereerd is) hebben gezongen voor Annelies en een mooie tekening gemaakt op het bord voor haar.
’s Avonds kon een heerlijke braai natuurlijk niet ontbreken voor de verjaardag van Annelies. In de namiddag haalden we dus vlug alles bij, ook kolen deze keer, zodat we niet opnieuw moesten wachten tot 22u om ons vlees op de traditionelere hout-braai konden leggen. Om 17u30 ben ik dus begonnen met de braai met kolen aan te steken. Op het moment dat de braai goed was en we konden beginnen met het aperitiefhapje (lookbroodjes) er op te plaatsen, kwam de zoon van de huisbaas, die de vorige braai voor ons had gedaan toch ook helpen. Opnieuw werd het hout uitgehaald. Hij stelde voor om de houtkolen dan met mijn kolen te vermengen om een goede smaak in het vlees te krijgen. Ik keek naar de andere meiden en we dachten allemaal hetzelfde: ‘jaja, goed idee. Doe maar! Maar we zullen niet wachten op jouw kolen en toch al beginnen bakken op de andere. We zouden graag voor tien uur gegeten hebben. J’. De barbecue is dus goed verlopen. Om 19u waren we ons vlees aan het eten, 21u het dessert (heerlijke, veel te grote chocoladetaarten) en dan gezellig nog wat spelletjes gespeeld tot 23u. Een mooie avond!
Vandaag bestaat onze dag uit rusten, zak maken om morgen te vertrekken, kamer opruimen, was doen, tent opzetten die we geleend hebben om te kijken of alles er is en hoe het in elkaar zit en waarschijnlijk nog eens de braai aanzetten om de restjes van gisteren op te eten.
Morgenochtend wordt het vroeg opstaan want dan vertrekken we op onze trip door Zuid-Afrika. Om 5u30 komen Sander en Floris ons ophalen. Het zal dus even op de tanden bijten worden. Maar door de heerlijke vooruitzichten zal dit wel geen probleem zijn. We hopen dinsdag in Addo-park te zijn waar we de big 5 hopelijk te zien krijgen en hopelijk ook veel te veel olifanten. De rest van de reis zal waarschijnlijk genieten worden van de prachtige natuur en landschap die Zuid-Afrika te bieden heeft. We laten jullie wel weten hoe het geweest is over een grote week! Tot dan!