De route die we gevolgd hebben was aangeraden door de zoon van de Marianne, waar Sander en Floris bij inwonen. Hij heeft dit fantastisch gedaan! Elk baantje en elke stop die aangeraden is geweest was dik in orde! Baie dankie, Greg!
Zondagochtend zijn we vertrokken met wat vertraging. De jongens lieten al vroeg weten dat ze een kwartiertje later gingen zijn wat wij helemaal niet erg vonden want we waren eigenlijk nog niet genoeg wakker om op tijd te vertrekken. Onze zakken waren gemaakt, maar we hadden natuurlijk meer mee dan we mochten van de jongens. We hadden gedacht dat de koffer toch iets groter was dan ze gezegd hadden, helaas was dit niet waar. Voor de mensen die mijn auto wat kennen: de koffer was even groot als de koffer in mijn auto en hierin moest een tent en bagage voor 5 personen. Met wat puzzelwerk kregen we toch alles in de auto. Door de achterruit kijken was wel voor de hele trip uit den boze. Gelukkig waren we met genoeg in de auto om te helpen kijken of er verkeer aankwam.
Vroeg vertrokken, voor zonsopgang, bijgevolg hadden we geen verkeer bij het uitrijden van de stad en zagen we nadien de zon prachtig opkomen terwijl we door de eerste prachtige landschappen reden. Onze chauffeur moest toch goed geconcentreerd blijven want plots liepen er bavianen over de weg. Het is eens iets anders dan een hond of kat.
Na het verschillende bewoners te vragen hadden we het eindelijk gevonden. We werden zelf Hell’s pass aangeraden, maar die ging redelijk steil omhoog en omlaag dus hebben we wijselijk besloten om dit niet te doen met ons autootje die soms moeite had om een heuvel op te rijden. Sewe weke poort was wel zeker de moeite! Prachtige berglandschappen! (Veel foto’s voor latere lessen aardrijkskunde kunnen nemen J, we sturen ze wel eens door.)
Uiteindelijk zijn we onze eerste dag afgerond in Oudtshoorn in het gezellige Backpackers Paradise. De deurklink van de kamer zat wel wat lager dan normaal, maar voor de rest heel leuk. We konden dezelfde avond onmiddellijk mee-eten met de braai met uiteraard struisvogelbrochettes op het menu, de streek is dan ook gekend voor de struisvogelfarms.
Na een goede nacht slaap en een lekker ontbijtje begonnen we onmiddellijk aan de volgende rit naar de Cango Caves. Aangekomen bleken we net te laat te zijn voor de gidsbeurt van 10 uur. In een uur wachten op de volgende beurt hadden we geen zin. Even dus de Swartbergpass doen richting Prince Albert. Toen het te steil begon te worden besloten we toch wijselijk terug te keren zodat we op tijd konden zijn voor de gids van 12 uur. De Cango Caves zijn grotten met druipstenen (stalactieten, stalagmieten en zuilen), best indrukwekkend. De gids was minder interessant. We hebben vooral geleerd dat hij veel fantasie heeft en dat je overal verhaaltjes en dieren in kunt zien. Hij heeft ons wel niet verteld dat het hele jaar door de temperatuur schommelt tussen de 18 en 20 graden in de grotten en dat de luchtvochtigheid tussen de 80 en 90% ligt, wat we eigenlijk wel interessanter vonden.
Na de grotten gingen we op zoek naar een waterval. Na een lange rit vonden we die in Meringspoort. Tijd voor een frisse duik dus in het heldere bergwater.
Na het opdrogen in de heerlijk warme zon terug de auto in op weg naar onze tweede slaapplaats in Willowmore, een klein dorpje. Eenmaal geïnstalleerd in onze kamers in de bed and breakfast gingen we op aanraden van de eigenares gaan eten in de bar van een ander hotel in het dorpje. Nog even poolen na het eten en dan onder de lakens voor een volgende goede nachtrust.
Er ontstond uiteraard onmiddellijk competitie. Per nieuwe soort die je zag kreeg je een punt! Iedereen ging dus zeer geconcentreerd opzoek naar dieren in het dichte struikgewas. De eerste die we tegenkwamen was de Kudu, een hertachtige. Op enkel een paar meter van de auto stond hij rustig wat te grazen. Daarna volgde al snel de eerste Pumba’s (zwijntjes) die de weg overstaken. Timon (stokstaartjes) hadden we al voor moeten remmen deze ochtend op weg naar Addo (evenals voor een paar blauwaapjes). Nu nog enkel Simba vinden en we konden met plezier nog eens naar de Leeuwenkoning kijken. Na een uur rijden kwamen we onze eerste olifant tegen. 450 olifanten lopen er rond in het park, maar blijkbaar kunnen ze goed verstoppertje spelen! Na twee uur rondrijden moest de achterbank (wij en kelly) toch ook wel eens naar het toilet. Gelukkig is er een gesloten picknickplaats voorzien in het midden van het park waar we naar het toilet konden. Er aangekomen stonden we voor een aangename verrassing namelijk een plan met magneetjes met de laatste plaatsen waar de dieren gezien werden. Vlug een foto van nemen zodat we later terug konden kijken en dan op zoek naar de leeuwen! Na een klein halfuurtje hadden we ze gevonden. Daar lagen ze dan met drie lekker lui in het gras op enkele meters van de weg. Na een kwartier kijken stelden we toch wel vast dat ze echt zeer lui waren en echt niet meer gingen bewegen en reden we dus verder. We hadden alles gezien wat we wilden en er zat dus maar een ding op: op zoek naar een nieuwe slaapplaats voor de komende nacht. Alle backpackers rond Addo waren volzet dus moesten we nog even rijden naar Jeffreys Bay waar we volgens de planning toch de volgende ochtend gingen shoppen. Jeffreys Bay is een dorpje aan de kust waar er veel factory stores zijn van verschillende surfmerken. De jongens vonden het dus hét moment om het geld eens goed te laten rollen: short voor 4 euro, zwemshort voor 20, t-shirts voor 10, pet voor 13, sweater voor 20, … Ze kunnen er weer even tegen aan!
Na de middag hadden we graag Tsitsikamma en omgeving bezocht, maar het weer was vandaag wat minder. Even dus doorkruisen met de auto en dan op weg naar Wild Spirit in The Crags (nabij Nature’s Valley). Moeilijk te vinden, maar zeker de moeite waard. In de middle of nowhere (of beter gekend als ‘in het gat van Pluto’) een gezellige kleine backpackers. Je zit midden in de natuur. Iedereen is er super vriendelijk en 3 honden om je te beschermen tegen de bavianen. Wat wil je nog meer? Annelies wou vooral een kamer zonder beestjes, maar dit was hier wat moeilijk. Er werd ons goed aangeraden om de deuren goed te sluiten en ons eten niet op de kamer te bewaren anders kwamen de bavianen binnen, geen probleem dus, maar spinnen en kleine salamanders buitenhouden was wat moeilijker. Het was er zo waw dat we besloten om er twee nachten te blijven. Zo konden we ook wat uitrusten intussen.
Bij het avondeten leerden we een Belgische moeder en dochter kennen die er toevallig ook een nachtje verbleven. Peggy, de mama, werkte in de Eastern Cape als ondersteuner van verschillende kleine ondernemingen. Het was zeer interessant om ook eens haar kan van het verhaal te horen in verband met de verschillende problemen in Zuid-Afrika. Wij hebben voorlopig nog steeds een eenzijdig beeld van Zuid-Afrika, namelijk die van Kaapstad. Maar de Zuid-Afrika buiten Kaapstad is helemaal anders. Hopelijk kunnen we via de directeur van onze school na de vakantie ook eens andere soorten (niveaus) scholen bezoeken. We hebben het hem reeds gevraagd voor de vakantie, benieuwd wat hij voor ons in petto zal hebben na de vakantie…
De vijfde dag van onze roadtrip hebben we dan gekozen om niet in de auto te zitten maar eens wat meer te bewegen. Bovendien was het weer wat slechter, dus ideaal om eens een inspanning te doen. Twee wandelingen op het programma: de saltriver walk (van het strand in Nature’s Valley tot een lagoon en terug naar het strand) en een wandeling naar de waterval niet ver van de backpackers (langs de hellingen door het bos). Gewoon genieten van de natuur!
Op dag 6 konden we niet anders dan opnieuw verder reizen, maar helaas was de lucht nog steeds niet opgeklaard. Plettersberg en Knysna dan maar bezoeken tussen de buien in. Een van de inwoners van Wild Spirit had ons The Heads aangeraden in Knysna en gelijk had ze. Een prachtig uitzicht op de lagoon. We hoopten om misschien dolfijnen (en eventueel een walvis, hoewel het niet het seizoen is) te zien, dus bleven we een hele tijd kijken, maar toen het lichtjes begon te spetteren, moesten we toch de strijd staken en renden we terug naar de auto, net op tijd want de lucht brak net echt open toen we in de auto zaten. Even overleggen en dan terug de baan op richting Wilderness waar we zouden overnachten in The Beach House.
De hele weg bleef het regenen en ook aangekomen bleef de lucht de hele avond grijs. ’s Nachts heeft het nog eens goed geregend en gelukkig was het tegen de ochtend opgeklaard zodat we, zoals Greg ons aangeraden heeft, konden gaan kanoën. Vlakbij konden we kano’s huren en hiermee opnieuw op zoek naar een waterval gaan. Eerst 40 min roeien en daarna nog 40 min stappen om bij de waterval te komen. Met drie in een kano en Annelies aan het stuur was niet zo een goed idee, gelukkig hadden we Sander die alles toch wat kon rechttrekken. Wel goed voor de lachspieren!
Het slapen in de tent was wat een tegenvaller. Het was ijskoud ’s nachts. En hoewel we genoeg dekens hadden, bleef het koud en hard liggen. De volgende nacht toch maar even drie vrijgekomen bedden geboekt binnen in de hostel. Zodat we eindelijk nog eens een goede nacht rust hadden.
Dag 9: na de tent-nacht = weinig slaap, dan maar vroeg vertrekken richting Kleinbaai, nabij Gansbaai, om de haaien van dichtbij te zien. Net iets meer dan een uur rijden, maar met alle adrenaline in ons lijf vloog die voorbij! Moeilijk om hier juiste verwachting bij te hebben, dus gewoon afwachten tot de boot vertrekt. Na een half uurtje varen, wordt de boot stilgelegd, volgt er een korte uitleg over het duiken en verschijnt al snel de eerst haai. Een kleine twee uur worden de haaien naar de boot gelokt zodat iedereen ze goed kan zien voor we terug keren naar vasteland en nog een late lunch voorgeschoteld krijgen. Waw, deze blijft toch even nazinderen op weg terug naar Annelies en Kelly op het strand!
De laatste dag van onze roadtrip breekt aan. We zijn nog maar enkele uren verwijderd van Kaapstad. Nog kort eens het zuidelijkste punt van Afrika, Cape Angulas, bezoeken en Hermanus en dan terug naar Camps Bay. Wat een heerlijke week!
Woensdag = rustdag! Eindelijk terug in ons eigen bed (nog steeds niet als thuis, maar toch beter dan al die verschillende jeugdhostels). Tijd om terug wat boodschappen te doen, naar school te gaan om de vorderingen in verband met de Fashion Show op te volgen en om alle (een kleine 3000) foto’s te bekijken van de reis en deze wat te selecteren. Een goed gevulde rustdag dus.
Nu we een auto huren, moeten we er toch optimaal van gebruik maken. Daarom hebben we samen besloten om vandaag nog eens de verschillende wijngaarden te bezoeken in Stellenbosch. Vijf verschillende champagnes met bijpassende nougat proeven voor 65 rand, vijf wijnen in de oudste kelder in de streek voor 20 rand en dan nog zes in een andere wijngaard voor 30 rand. Kleine proevertjes, met telkens een lange uitleg over de smaak, de ontwikkeling en de geschiedenis van de wijn. Best gezellig!
Bij het aanzetten van de computer lezen we ook het slechte nieuws van Mattie. We wensen hem allereerst veel beterschap en leven met hem mee. We vinden het verschrikkelijk jammer voor hem dat hij hierdoor zijn buitenlandse stage moet verlaten. We amuseren ons hier te veel en mogen er zelf niet aan denken om vervroegd te moeten terugkeren (ook al missen we jullie soms een beetje). Veel sterkte!
De paasvakantie loopt hier voor ons bijna op zijn eind. Nog vier dagen en we mogen terug les geven. De komende dagen zullen we dus goed kunnen gebruiken om terug wat in de schoolroutine te komen want die zijn we voorlopig helemaal kwijt!
